این حرم حتــّی بدون صحن و گنبد دیدنی ست
خاک پاک بی چراغ یار ما بوسیدنی ست
دست دنیا دور آن دیوار غربت چیده است
غافل از آنکه حقیقت روشن و جوئیدنی ست
آنکه آه و ناله را ممنوع کرده در بقیع
کور و کر بوده مگر ذکر خدا نشنیدنی ست
فتنه را نزدیک دین خوابانده تا عزّت دهد
فکر کرده عاشقی ُّ و عشق هم دزدیدنی ست
کوریِّ چشمی که زائر را نمی بیند خدا...
گفته هر که نام تو دارد به لب بخشیدنی ست
بوی یاس و سیب را در روضه ات حس می کنم
با چه میزانی رضای مادرت سنجیدنی ست
وای از آنکه به زهرا حرف نامربوط گفت
خون غیرت در رگت مثل علی جوشیدنی ست
سوخت از زهر ستم جان تو امـّــا ناله ی ِ ...
کربلا یا کربلا یا کربلایت دیدنی ست