امام حسن(ع)-مناجات(بحر طویل)
الا قبله عالم
تمام کس و کارم
الا نور دل حضرت خاتم
الا توبه ی آدم
الا سید نوح و نبی و عیسی و مریم
الا ای صفرت موجب سُکنای محرم
الا حضرت دلبر که دلم را تو ربودی
الا حضرت ساقی که مرا مست نمودی
جهان خیمه لطفست و تو بر خیمه عمودی
تو آن حضرت لطف و کَرَم و رافت و جودی
که بر خیل گدایان درت راه گشودی
از آن روز
از آن حالت مرموز
که با آن دل پر سوز
که تنها
میان غم دنیا
دل خسته ی من بود و تو بودی
به روی دلم آغوش گشودی
شد از فیض تو غوغا
ز چشمان تو دیدم
فتحاً لک فتحاً و مبینا
به نام تو گشودم لب و دیدم که چه ها شد
چه شوری به دل زار به پا شد
نوایی
صدایی
ز حلقوم خدایی
مرا سوی خودش خواند
دلم ماند
تپش دار
شده مست ز شوق نگه یار
چه حالیست ورا لحظه ی دیدار