امان از دل ، دلِ شیعه
فغان از دل ، دلِ شیعه
******
دلِ شيعه دلِ از غصه سرشاريست
فضاي سينه جاي داغ بسياريست
به هركنجي ازاين دل بنگري ، بيني
نشان داغ ياران گُهرباريست
بنال اي دل ، رسيده موسم ناله
صفر همچون محرّم ،ماه غمباريست
نشسته گرد غم بر چهره عالم
هوايِ دل ، هواي گريه و زاريست
به گوش آيد صداي پاي غم هردم
به هر محفل بپا بزم عزاداريست
وراي آسمان ديدگان ابريست
هنوزم سيل خون ازآسمان جاريست
به هجران  محمد ،  مفخر آدم
سيه پوشيده در فقدان دلداريست
هم آواز نواي زينب وزهرا
فغان ازدل برآيد، وقت غمخواريست
عجب حزني دراين ماتم بُوَد پيدا
عزاي مصطفي آن ماه بيداريست
مقارن با وفات حضرت خاتم
شهادت،منصب سردار بي ياريست
عزاي مصطفي با مجتبي يك روز
خدا داند در اين معنا چه اسراريست
حسن در خانه از غربت سپاردجان
قتيل همسر زرخواه مكّاريست
حسن گويان كنار قاسم و زينب
ابلفضل يار ديرين و وفاداريست
رسد اين ماه به اندوهي گران پايان
خراسان شاهد غم هايِ سرداريست
فغان از دل به هجران رضا آيد
رضا مسموم نيرنگ و جفاكاريست
خراسان از شميم عطر نام او
معطّر همچو بوي ناب گلزاريست
هنوزم دل درون سينه مي لرزد
ازاين ماتم كه بر آل علي جاريست
حريم بارگاه عسكرين ويران
به دست فرقه گمراهِ بدكاريست
خدايا كن تو كوتاه دست ظالم را
هرآن كه ايده هايش شيعه آزاريست
دعاي سروري از درگه ايزد
شفاي عاجل هر فرد بيماريست
امان از دل ، دلِ شیعه