شاهدی از پرده ی غیب الغیوب
رخ نمود و کرد اجلال نزول
با قدوم خویشتن دادی شرف
بر سرای خاکی و نفس و عقول
عارضی رشک کواکب بی بدل
آشکارا گشت از صبح ازل
آفتاب برج عصمت زینِ اَب
بضعهء صدیقهء کبری بتول
باز لائع گشت سبحات جلال
از جمال صانع صاحب جمال
والضّحی با چهره ای تفسیر شد
کوکب دُرّی بر آمد از افول
خطهء لولاک باشد کوی او
خارج از ادراک خلق و خوی او
زینت و شیرازهء لوح حیا
مرتضی را مقصدی آمد حصول
زینِ اَب بودی سبب از قاصیه
نور بر دل می دهد از ناصیه
می کشد اهل ولا را با دمی
از ارادت بر مقامات وصول
زینب آن مشهود قرب عین ذات
واقف اسرار اسماء و صفات
خازن کنز علوم مختفی
گوی سبقت برده از فحل الفحول
زینب آن زیتونهء عشق و یقین
کاو تجلی کرده در طور سنین
لفّ و نشر اَحسَنِ تقدیم حق
وصف اوصافش نباشد لاتقول
زینب آن آمُختهء روز ازل
زینب آن مشکوة نور لم یزل
زینب آن تندیس عشق و مظهری
بر کمالات اَب و اُمّ و رسول
زینب آن تذهیب لوح کربلا
نور وجهش نور وجه کبریا
کُلُّ شیءٍ هالکْ الّا وجهه
نور عشق لایزال و لایزول
تا رقم شد عرصهء قالوا بلی'
فصل فصل مصحف کرب و بلا
خامس آل عبا شیرازه اش
نام زینب زینت فصل الفصول
زینب ای آئینهء ایزد نما
جان مادر خامهء (شبگیر) را
لطف فرما جوهر ماء القدوس
تا چه ها گوید چه ها افتد قبول
- یکشنبه
- 7
- شهریور
- 1400
- ساعت
- 12:56
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
شبگیر تبریزی
ارسال دیدگاه