ای علی ای نور رخ لم یزل
وجه تو آن آینهء بی بدل
شمس ازل از تو شده جلوه گر
جلوه کن و ظلمت عالم ببر
جلوه کن از مطلع شمس آفرین
تا که جهان بر تو کند آفرین
ای علی ای عشق ز عشقت خراب
بادهء تو دین و دلم داده آب
مست شدم از خُم والای تو
از نم آن ساغر مینای تو
لیک نخواهم دگر از ساغرت
مست کن از آن قدح دیگرت
فاش بگویم که نخواهم شراب
جای شرابت تو خودت جلوه، تاب
مستی مستان ز تو مستی کند
مست بکن تا همه هستی کند
مستی جان را قدح از روی توست
هر دو جهان مست ز گیسوی توست
ای که تویی معرکه را شهسوار
شاهسواری کن و تیغت بر آر
تیشه بزن ریشهء هر غاصبی
باز ببیند که جهان غالبی
شیر خدایی علی ای شیرگیر
حمله کن و بیشهء روباه گیر
گر تو جهاندار جهانی و جان
از چه فتن دیده شده مردمان
هین تو یکی شیر فرست ای علی
زادهء شیری که بُوَد چون یلی
نسل تو یکسر همه شیر است شیر
شیرکش و ببر دلِ یوز گیر
اذن بده شیرْدلت را علی
آنکه شده تيغ تو را منجلی
قائمهء تیغ به قائم سپار
با ید او خصم دمارش بر آر
حق ترا غصب نمود آن سگان
شیر فرست ای که تو شیر ژیان
شیرخور سینهء مادینه شیر
آید اگر،،، سگ ز چه گردد دلیر؟
قاطع آن حبل ریا را فرست
طامِس این حزب جفا را فرست
قلعه برانداز فتن را فرست
خاتِم اين دور و زمن را فرست
سخت جهان غرقهء وحشت شده
دربدر فرقهء دهشت شده
سَطوَت خود را تو نما نک عیان
ای که تویی شیر خدای جهان
سطوت تو منجلی از مهدی است
از ید تو کیست تواند که جَست
هیبت خود را به نگاهش سپار
بر صف خصمان خدا تیر ،، بار
نیست دگر تاب به دلها علی
آب صفا نیست به گِلها علی
دولت عدلت بنمايان جلى
ای که تویی معنی میزانْ على
حقّ ِ رسول مدنی ، نور عشق
پرتو شمس افکن صد طور عشق
حقّ ِ محمد که هم او احمدست
حامد و محمود و ز حق اَمجدست
حق لب لعل جریح اُحُد
آنکه دُرَش بُرد شياطين لُد
حقّ ِ سرِ پاک نبی الوری'
کامده آماج رماد بلا
دست برآور تو دعا کن علی
تا که شود سرّ نهان منجلى
- دوشنبه
- 8
- شهریور
- 1400
- ساعت
- 15:32
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مختار وطن پرست
ارسال دیدگاه