ای حجّت حيّ لامكانم
وی جان جهان عزيز جانم
هر روز و شب ای فروغ جانها
جز نام تو نيست بر زبانم
تو شاه جهان و باب حاجات
من عبد ذليل و ناتوانم
جان در كف و دل اسير هندو
كو ناوك شوخ دلستانم
از عشق اگر نشان بجويی
اشك رخ و خون دل نشانم
من از كف لطف بيكرانت
محتاج عطای بيكرانم
رفتند تمامی رفيقان
من مانده زخيل كاروانم
با لطف تو باقيم وليكن
بی لطف تو (فانی) زمانم
لطفی كن و از عنايت خويش
رحمی بنما به حال درویش
- دوشنبه
- 8
- شهریور
- 1400
- ساعت
- 23:44
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
فانی تبریزی
ارسال دیدگاه