ای دل حقیقتله دوشون بیر خدا نَدور
بیل صانعِ حقیقی ندور، ماسوا نَدور
باخ ماسوایه گور اثراتِ حقیقتی
ایلر سنه حکایت، اولان مدّعی ندور
باخماز حقیقت اهلی مگر بیر حقیقته
مَدّ نظرده بیلمز اولان ماعدا ندور
عارف دگل حقیقته، اهلِ مجاز اولان
مطلب بودور دئیدوم داخی چون و چرا ندور
هر کس اوزون حقیقتله آشنا بولر
تا امتحان اولونماسا بو آشنا ندور
اوّلده انبیایه ویریلدی بو امتحان
بی امتحان رسول ندور، انبیا ندور
آخر یتوب وصیلره نوبت بو امرده
تا امتحان ثبوته ویره اوصیا ندور
بو امتحان عوالمینه واقف اولمیان
مشگلدی بولسون عالَمِ قالوا بلی ندور
سس یتدی چون اَلستیده امرِ شهادته
ارواح تا توجّه ایدوب بو صدا ندور
اولدی سکوتِ محض، تمام انبیا رُسُل
بولمزدیلر ارادهء ربّ العُلی ندور
لبیّک اوجالدی نورِ منیرِ حسیندن
محبوبه، اهلِ عشق جوابینده لا ندور
باغلاندی عهد ماحَضَرین بذلِ یار ایده
ایثار نفسین ایتمسه عهد و وفا ندور
تا وقت او وقت اولوب ویره اوز امتحانینی
گوردی محلّ اولماسا کرب و بلا ندور
ترکِ وطن قیلوب، گوتوروب اهلِ بیتینی
عشق اهلینه وطن ندی قوم اقربا ندور
احرامِ عشق باغلادی یوز قویدی مقصده
باخموب که سِیرِ عشقیده صبح و مسا ندور
تا بیر محلّده جلوه لنوب جلوهء حبیب
اهلِ نظر بیلر که او نور و جلا ندور
قیلدی حریمِ وصلی مُزیّن شهِ حرم
ایستوب عیان ایده که حریمِ ولا ندور
ویردی امیرِ حجّ حقیقت، نزوله امر
تا بولسون اهلِ حجّ بو یرده صفا ندور
سویلوب گرک بو بزمده بیگانه قالماسون
بیلمز ضلالت اهلی طریقِ هدا ندور
اهلِ خللدن ایلدی خالی چو بزمینی
کشف ایلیوب که کعبه ندور یا منا ندور
گیدیردی اکبرینه کفن سویلدی اوغول
گُل اولماسان، بو عرصه گلگون قبا ندور؟
گتدی ئولوم ایاقینه تاپشوردی قاتله
بیلمم که عشقدور بو محبتدی یا ندور؟
یوز دوتدی اهل کوفیه کِی قومِ تیره دل
یاخشی باخون بو آیینهء مصطفی ندور؟
جدّیم شبیهی، قلبیمین آرامیدور منیم
بونسوز منیم گوزومده کی نور و ضیا ندور؟
امّا بو گون محبّتمه مقتضی بودور
قربان ویرم حبیبیمه مندن اِبا ندور؟
باشدان ایاقه دوغرانا گُل جسمی راضیم
گر اولماسا قضایه موافق رضا ندور؟
هم من رضایم، هم آناسی، هم اوزی رضا
ردّ و قبول ایچون گوراخ امرِ قضا ندور؟
سیزده چکون قلجلاری قربانیمی کسون
دوغرانماسا تیکه تیکه اعضاسی تا ندور؟
وورساز نقدری یاره دئمز افّ، اینجمز
مستِ مِی مُحبّ دی، بولمز یارا ندور
فکر ایتمیون که حسرتی وار، کامه یتمیوب
خنجر دمینده اولماسا کامی روا، ندور؟
باخمون آناسی باش آچوب وای اوغول دییر
حسرتله اوغلون اوخشماسا گر آنا ندور؟
سو ایستسه اگر، سو کیمی قانینی توکون
اوز قانین ایچمه سه سو یرینه فدا ندور؟
ذبح ایلینده سسلیون اما اوزوم گَلوم
قربان ویرن گر ایتمسه ختمِ دعا ندور؟
قان ایچره ال ایاق چالا، منده الین دوتام
تا قبلیه چوورمَسه اوغلون آتا، ندور؟
عهدیمدی جان ویرنده قوجاقیمده جان ویره
جان ویرمسه آتا قوجاقوندا بالا ندور؟
قانی گرک محاسنیمی ایلسون خضاب
بیر بیله گونده قانیدن آرتوخ حنا ندور؟
(ذهنی) داریخما شغلون اولوب نوحه صبح و شام
محشرده آنلاسان که بو نوحه ، نوا ندور.
- سه شنبه
- 9
- شهریور
- 1400
- ساعت
- 19:0
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
استاد مرحوم ذهنی
ارسال دیدگاه