تا نقش اولوندی لوحِ جهانه خط وفا
اربابِ مِهر او مُهری گوروب تاپدیلار صفا
اهلِ حقیقت اولدی مجزّا مجازدن
ایلر محبّت اهلنه بو شمّه اکتفا
گوستردی شه سران ِسپاهه وفا یولون
باش ویردی ، باشدان اولدی ذبیحاً مِنَ القَفا
عبّاس تاپدی اهلِ وفا ایچره امتیاز
كالشّمس في السّمادی بو مطلب نه اختفا
نه بیر مواسی ایله مواسات ایلیوب
نه گوستروب بیر اهل ِوفا ایله بیر وفا
کِشت امیده رحمتِ اَبرنده وار حیات
دردِ شدیده تربتِ قبرنده وار شفا
دل ویردی دلستانینه هر گونه هر قبیل
باش ویردی آلدی جانینه هر ظلم و هر جفا
آه اولزمان که گوردی عطشدن سولوب تمام
پژمرده حالیدور گُلِ گلزار مصطفا
گَلدی حضورِ شاهه ادبله ویروب سلام
دل آچدی، دل آچار نجه مولاسینه غلام
عرض ایتدی کی اولان صفِ عشّاقه پیشوا
سرداره عرصه تنگ اولوب ای میرِ ماسوا
مُلک ِدلی مسخّر ایدوب فوجِ درد و غم
سینم گلوبدی تنگه بدندن گیدوب قوا
سالدی سکینه بو قوروموش مشگی چگنیمه
مین عجز و التماس ایلدی بیر ایچیم سووا
من عترتِ پیمبره سقّا اولا اولا
اطفالی تشنه لب قالا گور بو اولور روا؟
نه باش یارالانوب نه يتوب صدمهٔ عمود
نه قول قلملنوب نه الیمدن دوشوب لوا
روحیم یاخوندی آیریلا جاندان علاج ایله
ای دردِ اهل کونه اولان تربتی دوا
الدن اله ویرور آنالار صود امر لرین
دردین دیور بو بخت قرایه او بینوا
گَلدن لطیف اوشاق ایله بیر شدّتِ عطش
غنچه کیمی دوداق بیله گرمیّت هوا
نه حاله گور دوشر بالالار یا آنالاری
کیمدور بولن او حالی بیر اللّهدن سوا
گُل تک سولوب بالالار عطشدن سیزیلدیری
نِی تک گلوب نوایه آنالار ایدر نوا
خوشدور بو یرده (شأنی) او مصراعی (ذهنینون)
( فریادِ العطش له دولوب دشتِ نینوا )
سلطانِ دین گوردی علمداری خشمناک
گر اذن ویرمسه اولاجاق غصّه دن هلاک
سویلوب مقامِ لطفده سلطانِ کربلا
ای من کیمی بلایه ازل گون دییَن بلا
معشوقدن گر عاشقه مطلوب دور جفا
محبوبدن حبیبه ده الطاف دور بلا
هر چند سختدور سنه اطفال ناله سی
دلخواه دور ولی منه بیر غم بو ابتلا
دلتنگ اولما، من سنی غمگین گورنمرم
گیرم که جنگ خواهشینه وار جوابِ لا
ويرسم اجازه فتح سنیله اولور ولی
ويرمز زجاجِ قلبیمه بو امر انجلا
من قول ویرمشم ویرم اطفالیمی اسیر
مندن آلوبدی عهد بونا خالقِ علا
من یالقوزام بو چولده علاوه کمکسیزم
ایتمه فراقوه منِ بی یاری مبتلا
گئت، ممکن اولسا خیمیه بیر مشک سو گتور
شاید بونیله شیشهء قلبون تاپا جلا
سو رخصتین ایشتدی او سقّای تشنه کام
منظورِ قلبی گلدی اله حاصل اولدی کام
اول غمگسار ِعترتِ پیغمبرِ خدا
گرداب ِغم سفينه سینه اولدی ناخدا
سالدی کمالِ ذوقیله بوش مشگی چیگننه
آلدی اوزون الينه او دم بیر اوزون جدا
دوندردی رزمگاهه عنانِ عقابی تا
يتدی او دم قولاقینه بیر دلنشین صدا
دوندی باخوب نه گوردی بنی هاشمون آیی
آردینجا دل شکسته گلور نیّرِ هدا
اولدی پیاده همّت بی انتهائيله
اولسون مباد ترک ادبدن بو ابتدا
عرض ایتدی سیّدی منه چوخ خجلت آرتیرور
بو گلماقون بو سسلماقون بو گوزل ندا
فرمایش ایتدی گلدیم اولاخ بیرده قول بویون
واردور قولون بدنده هنوز اولمیوب جدا
رأفتله قولّارین سالوب عبّاس بوینونا
سرداره شهده بیله محبّت اولور خدا
ویرم قسم او ساعته یارب موفق ائت
تا ایلیوم فصاحتیله مطلبی ادا
آیریلدی ماه مِهردن اوز قویدی مقتله
نه حاله قالدی شاه رجوع ایله مقتله
سرداری شهدن آلدی اجازه دوشوب یولا
شه خیمگاهده دایانوب گوز تکوب یولا
یِل اسدی دگدی پرچمه دلکش صدائیله
سسلندی سرو قامت عبّاسه حیف اولا
صفلر مقابلینده دایاندی اوصف شکن
حیدر باخشلی گوزلری بیر باخدی صاق صولا
سویلوب نجه روادی سوسوزدان بو عرصده
دین مبین گلشنینین گللری سولا
انصاف دور بالا بالالار نطقدن دوشه
باشه ویروب غریب آنالار زلفینی یولا
بازارِ عشق دور ایدرم بیر معامله
بیر مشک سو اگر اولا آلّام ایکی قولا
تا وار الیم بولون بوش الیله قیتمرم
یا سو گرک اله گَله یا مشگه قان دولا
گوردی مؤثّر اولموری سوز فلبِ لشگره
شمشیر چکدی ووردی اوزون قلبِ لشگره
بیر حمله ایتدی لشکره فرزندِ مرتضا
تنک اولدی اشقیایه او وسعتده بیر فضا
بیر کارزار ایتدی که اشجاعِ عالَمی
حیرتده قویدی یکسر او رزمِ فرح فزا
هم عاجز اولدی گردشِ تقدیرینه قدر
هم واله اولدی بُرّشِ شمشیرینه قضا
هم ایتدی بو شجاعتی خوشنود احمدی
هم شاد شاهِ دینی، هم اوز خالقین رضا
هم زینب ایتدی خیمده ساکت سوسوزلاری
هم فاطمه جناندا قوروب مجلس عزا
هم کسب ایدوب جهاندا ایله عالی بیر مقام
هم اخذ ایدوب جزا گوننه احسن الجَزا
یاردی نهنگ وار او دریای لشکری
یول آچدی شطّه سروِ خرامان مرتضا
نصب ایلدی لواسینی شطّون کنارینه
تا تشنه لبلرین سپه سو اِستناری نه
شهرت تاپوب خیامِ حرمده بو ماجرا
مسرور اولوب سوسوز بالالار خیمه گاه آرا
شهزاده لر سووندی ولی غصّه لندی شاه
معلومدی او سَرورِ مظلومه ماجرا
شهزاده لر گمان ایلدی سو گلور اله
شه حسّ ایدوب قضیّه نی بی چون و بی چرا
شهزاده لر تمام ویروب بیر بیره نوید
شه بولدی خیمه گاه اولاجاخ تعزیت سرا
میدانیدن خیامه چکوب رشتهء کلام
بی اختیار گور سوزوم هاردان گئدوب هارا؟
تا دولدوروب سو مشکین او سقّای تشنه کام
تجدید اولوب اورکده عطشدن اولان یارا
دولدوردی اوجونی ولی قویمیوبدی همّتی
اوچ گون سو دگمین دله، بیر قطره سو وئرا
حسرت گوزیله بیر باخوب اوجوندا کی سووا
بیر حال یوز ویروب او وفاداره ماوَرا
گویا همان سودا گوروب عکسین سوسوزلارین
اولدی ایشیق گونوز گوزونه بیر شبِ قرا
توکدی سویی یره دئدی یا نفس خوار اول
سنده حسین بیکسِ و مظلومدن صورا
تشنه چخوب فراتدن اول مستِ جام عشق
حیران قویوبدی عالمی #شانی بو ماجرا
چگننده محکم ایلدی اوّل سو مشگینی
بیر باخدی خیمگاهه طرف توکدی اشکنی
بو ذوقیله که اولدی غم و غصّدن رها
گوزدن توکردی گوهرِ اشک گرانبها
درسِ وفانی مکتبِ عشقین معلّمی
عبّاسه ابتداده دئدی گوردی انتها
گر اژدهای نفسدن عاجزدی هر بشر
عبّاسه ال تاپانمادی اما بو اژدها
افسوس گلمدی اله منظوری حیف اولا
چکمیشدی گرچه زحمتِ بیحدّ و منتها
ایکاش اولیدی شل الی اول شومِ ناکسون
تا اولمییدی تیری کماندان اونون رها
تار ایلدی او تیر، ابولفضله عالمی
خجلت غباری اولدی گوزوندن اودم بها
بو هانسی تیریدی؟ وئران هانسی شریردی؟
بو خامه نون صریردی من ساکتم شها
صریر: صدای قلم هنگامِ نوشتن
نخلِ امیدی آلعبانون بو دور خبر
مشگی دیشینده ساخلاماقی اولدی بی ثمر
بولموشدی اللّرین او سووا ویرماقین خطا
وجهی بو دور سو اوسته ویروب اللّرینی تا
ایلردی دفع دشمنی نوکِ رکابیله
میداندا وارثِ هنرِ شاهِ لافتی
نوکِ رکابیله گوگه پیکانی آتماقی
بولمز بو بیر هنردی، مگر بو اوغول، آتا
ایلوب اوزونی اهلِ وفا ایچره سرفراز
امّا حسین قامتینی ایلدی دو تا
قانیله اولدی تربتی مشک عبير ناب
ایندی فرات سمتینی بیر کشورِ ختا
آیا اوجالماز اهلِ حرم ناله سی گوگه
عبّاس قولّاری دوشه تندن علم یاتا
#شأنی بوسخت قافیه فکرون يورار یقین
نطقِ کلام اولماسا عبّاسین عَطا
مأيوس اولوب حیاتدن عبّاس الغرض
رأيين خيامه گتمه ماقا ایلدی عوض
بو حینده روایتِ مقتللّره بنا
وئردی حیاسیز حرمله بیر تیر آنّنا
اَل اولمادی چخاتسون اوخی سجده گاهدن
دل فکر ایدنده حالینی یارب دونر قانا
واضح دیماق خلافِ ادب دور او بیر اوخی
نه نوع خارج ایلدی؟ اهلی گرک قانا
لازمدی باش آچقلیقنی باش آچیق دییَم
تا باش آچوب باشا ورا زَهرا يانا يانا
اَلده عَمود دلده شمادتتله سر زنش
گَلدی او دَم قباقی نه بير زادهء زنا
قويدى الين بلينه حسین خیمه گاهده
تا اولدی گرز، تارکِ عبّاسه آشنا
آلتی آیدی (شأنی) بو مَرضه مُبتلا اولوب
هر شام حقّه یالوارور، هر صبح اِیدر ثِنا
بو بیر مرضدی بولمور علاجين طبيب لر
قلبیم سنوب دوادن، امیدیم قالوب اونا
عبّاس آقا اَماندی سنیق گوگلومی بیر آل
اولماز رضا خدا که سنون خاطرون سِينا
غربت مریض خانه ده یوخ آشنا منه
نه ایل قبیله نه باجی نه مهربان آنا
- سه شنبه
- 30
- شهریور
- 1400
- ساعت
- 19:51
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مرحوم حسین شانی تبریزی
ارسال دیدگاه