جمالت نور داور آفریدند
ترا همچون پیمبر آفریدند
برای نورافشانی به امکان
ترا خورشید خاور آفریدند
تویی بینایی چشمان عشاق
ترا مهر منوّر آفریدند
ز حسنت شمس گردون مستنیرست
جمالت ذرّه پرور آفریدند
همه زیبا رخان را ای شهِ حُسن
برایت عبد و چاکر آفریدند
به خوبی رشک جنّاتُ الخُلودی
دو گیسویت معنبر آفریدند
رخت سرمشق باغ آفرینش
قَدَت را چون صنوبر آفریدند
دو چشمت ساتکین بزم مستان
ز لعلت جام و ساغر آفریدند
تویی مظهر به حُسن لایزالی
که حُسنت، حُسن اکبر آفریدند
کمالت فوق ادراک و تصور
چه دانم من که برتر آفریدند
جلال ایزدی را در دو عالم
برایت زیب و زیور آفریدند
تعال الله از آن صولت از آن وَقْر
به هیبت شیر داور آفریدند
تویی سالارِ هر گردنْ فرازی
تو را از سروران سر آفریدند
برای بیشهء رزم و بلایا
ترا شیر دلاور آفریدند
حسین بن علی را حیدرستی
علی با جسم دیگر آفریدند
برای هر جوان نیک سیرت
ترا چون پیر و رهبر آفریدند
قرار قلب لیلا تا شوی تو
جمالت، ماه منظر، آفریدند
برای شاهِ خونینْ مسندِ عشق
(نگینِ) هفت کشور آفریدند
اگر در کربلا لب تشنه ماندی
برایت حوض کوثر آفریدند
- چهارشنبه
- 31
- شهریور
- 1400
- ساعت
- 12:20
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مختار وطن پرست
ارسال دیدگاه