بیر یره دوشموش ایکی قول بیر یاریلمیش باش حسین
چوخ چکلّه انتظارون دورما گل قارداش حسین
رشده یتدیم آستانونده چوخ اولدی زحمتیم
سایه ی لطفونده مشهور اولدی نام و شهرتیم
قابل بذل توجّه اولسا بو گون خدمتیم
تاج عزّت قویدوقون بیر باشه گل چک باش حسین
پرورش ویردون منه تعلیم اخلاق ایلدون
نقص خدمت گوردون امّا عفو و ارفاق ایلدون
کربلا حقّینده مندن اخذ میثاق ایلدون
شکر للَّه باشیم اولدی باشیوه شاباش حسین
حقّ تعلیمون بیوکدور من ثنادن عاجزم
شاکرم دلدن، ولی ذکر ادادن عاجزم
باش سینوب قولّار دوشوبدور دست و پادن عاجزم
سن اوزون لطفیله گل بالینیمه قارداش حسین
مدّت عمرونده بی مهر اولمادون بیر آن منه
هر نفسده ایلدون مین نوعیله احسان منه
ای کلام ا... ناطق گل اوخی قرآن منه
خجلت دیرینیمه نطقون اولا پاداش حسین
حسن طالعدن قازاندیم چون شهادت قرعه سین
شوقیله جنگ ایلدیم آلدیم فراتیه شرعه سین
لبلرون یادیله امّا ایچمدیم بیر جرعه سین
سیریده همرنگ اولور چون یاریله یولداش حسین
وارد اولجاق نهره طرد ایتدیم گروه ناکسی
دولماسون مشکه کنار ایتدیم سودان خار و خسی
بیر اوزون طومار غم آچدی سویون دلکش سسی
وای اگر بیر گون او احساساتیم اولسا فاش حسین
مشکی حفظ ایتماق امیدی ویردی قوّت هوشیمه
دولدوروب محکم ایدوب آهسته سالدیم دوشیمه
گه اُپردیم گه چکردیم جان کیمی آغوشیمه
قهر اولا اوخ نقشینی ترسیم ایدن نقّاش حسین
هر ایکی قولّاریمی بو مشکه ایتمیشدیم سپر
اوه گوزیمدن قولّاریمدان ایلدی صرف نظر
مشکی دلدی، سو توکولدی، سعییم اولدی بی ثمر
سو یرینه مشکیمه قان دولدی باشا باش حسین
گرچه یارم چوخدی، سانما من او چوخدان آغلارام
اوخ دلن مشکیمده سو یوخدور او یوخدان آغلارام
جان یاخان قان قان دین پرّآن بیر اوخدان آغلارام
سانجلِیدی قلبیمه بو اوخ منیم ایکاش حسین
سن اوزون یاخشی بولورسن ای شه گردون حشم
اولماسا قول پرچم آچماز اهتزاز ایتمز علم
سرنگون اولدی علم چون قولّاریم اولدی قلم
بیرقیم گوزگوز اولوب گوزدن توکر قانیاش حسین
قولّاریم دوشدی بدندن شهپر عنقا کیمی
هر بیری بیر چشمه سار اولدی جوشان دریا کیمی
بسکه قان آخدی بو چولده مشهر مینا کیمی
گون قباقینده یانان داشلاردا اولدی یاش حسین
گل گلنده دقّتیله باخ سران لشکره
باشیم اطرافینده واردور گور نه خوش بیر منظره
یوز قویوب اون یتدی خنجر بیر یارالی حنجره
منکه باشدان گیچمیشم لازم دگل پرخاش حسین
گل یول آختارسان یول اوستونده دوشن قول گوسترور
مشعل آهیم عزیز مهمانینه یول گوسترور
عاقبت حسّ اخوّت یول امین اول گوسترور
همره اهل کرمدور دست گوهرپاش حسین
ناتوانم صون نفسده ظلّ رافت ایسترم
ذرّه ی بی قدرم امّا قرب عزّت ایسترم
لطف صحبت گرمی بزم محبّت ایسترم
فیض آلور خورشید عالم تابیدن خشخاش حسین
منکه قوملار اوسته یالقوز دوشموشم چوخ بیکسم
بیمناک اولمام ولو امّیدیمی جاندان کسم
تک سنون انجام کاروندن اخا دل واپسم
قورخورام محشر قوپا، نابود اولا داغ داش حسین
من (شباهنگم) اگر ظاهرده گل تک سولموشام
باطناً حبّ حسینیله لبالب دولموشام
افتخاریم وار سعادت یار اولوبدور اولموشام
پاسگاه عشقیده سرباز حاضرباش حسین
- شنبه
- 3
- مهر
- 1400
- ساعت
- 19:52
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مرحوم هندی تبریزی
ارسال دیدگاه