در جلالت کی زنی صدّیقه ی کبری شود
دختر خیرالوری محبوبه ی یکتا شود
بانوان عالمش جاروب کش در آستان
خاک پایش سجده گاه مریم و سارا شود
زوج وی آئینه ی صنع الهی مرتضی
از کلامُ ا..َّ. به فرقش تاج کَرَّمنا شود
آسمان یازده کوکب مدار نیرین
روشن از نور جمالش عالم اعلی شود
مادر گیتی نزاید همچو زهرا دختری
گر هزاران بار ز آدم حامله حوّا شود
مثل و مانندش ندیده دیده ی دنیا هنوز
ای به قربانش همه دنیا و مافیها شود
زن مگو مرد آفرین روزگارش بازخوان
زن مگو، کی زن بدین شان و شرف دارا شود
زن به عالم گر بود چون دخت طاها تا ابد
کاش آبستن به دختر مادر دنیا شود
با چنین شان و جلالت کی روا باشد فلک
نیلگون آن عارض همچو گل احمر شود
صدمه بیند از جفای خصم دون پهلوی او
پشت در از صدمه پرپر غنچه ی زهرا شود
درگهش را سوخته ثانی دهد سرمشق شمر
خیمه گاه شاه دین در کربلا یغما شود
گر نسوزاندی عمر باب همایون بتول
کی شدی آتش به خرگاه حسین پیدا شود
بیشتر کن لطف مادرجان به جان زینبت
نطق فرزندت (حسینی) بیش از این گویا شود
- شنبه
- 3
- مهر
- 1400
- ساعت
- 20:5
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
سعدی زمان سیدرضا حسینی
ارسال دیدگاه