الوداع ای مظهر عدل و عدالت یاعلی
وصل را پایان شد از آغاز فرقت یاعلی
کاش هزاران جان مرا میداد حی ذوالمنن
مینمودم فدیه در راه ولایت یاعلی
در ره عشقت ببارد ز آسمان گر درد و غم
میشود باران رحمت در حقیقت یاعلی
کاش داند خلق باصد زحمت آری گشته ام
غرق در بحر پر از امواج رحمت یاعلی
اهتمام میخ در دیدند مزدوران ولی
کس ندید این خار بر گل بود همت یاعلی
البلا و للولا غوغای رستاخیز ماست
لیس اغراق الکلامی لیت منت یاعلی
هرچه آید بر سر زهرا بجان زینبم
میشود در راه عشق تو سعادت یاعلی
تار مویت را به عالم گر دهم زهرا نیم
بی حضورت من ندارم شوق جنت یاعلی
بر وجودم بی وجودت نیست قدر و اعتبار
داده ای بر فاطمه عز و شرافت یاعلی
گشت بهر دین طاها سینه ام گلزار عشق
سینه ام بر لاله ها دارد شباهت یاعلی
پای تا سر بین آتش سوختم با غنچه ام
پشت در دیدم قیامی از قیامت یاعلی
مانده ام از نخوت این امت بی شرم و عار
کرد در حقم چنان ظلم و اهانت یاعلی
ماندنم دیگر در این دنیا عذابم میدهد
تا که آهسته نمایم رفع زحمت یاعلی
رفتنی هستم دگر شمع عزایی برفروز
بعد زهرا میشود این خانه ظلمت یاعلی
گشت (مدهوش) از سبوی ما چنان مخمورتر
باید او گه گه کند ما را زیارت یاعلی
- پنج شنبه
- 15
- مهر
- 1400
- ساعت
- 13:20
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
محمد هوشمند
ارسال دیدگاه