خشک و زردم ، بدون برگ و برم
نیستی ، نیستی و در به درم
اُف بر این آب و خاکِ دور از تو
آه از زندگی بدون حرم
نیست فرقی میان روز و شبم
زنده ام بی تو ، سخت در عجبم
لبم از بوسه بر تو منع شده
چند تبلخال مانده روی لبم
جان ما بی حبیب افتاده
درد دست طبیب افتاده
آه اقا ، امام هشتم ما
در خراسان غریب افتاده
ما که افسرده و عبوس شدیم
غرق دنیا شدیم و لوس شدیم
کربلایت اگر نمی آییم
لنگ امضای شاه طوس شدیم
باز اقیانوس دل کویر شده
گره ای باز کن که دیر شده
سالها بعد شام یک نفر از
خاندان شما اسیر شده
- پنج شنبه
- 15
- مهر
- 1400
- ساعت
- 14:22
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
امیر فرخنده
ارسال دیدگاه