بر تخته ای فرسوده پیکر میشود تشییع
پیکر که نه! یک جسم لاغر میشود تشییع

راحت نکردند از غل و زنجیر جسمش را
با دست و پای بسته، مضطر میشود تشییع

«باب»الحوائج بود و جای بهترین تابوت
آقایمان بر لنگه ای «در» میشود تشییع

حاجاتمان پیراهن مشکی به تن کره
چون حضرت موسی بن جعفر(ع) میشود تشییع

جا مانده آهِ احتضارش گوشهٔ زندان
جان داده دور از چشم دختر میشود تشییع

دلواپس بیتابیِ معصومه(س)جانش بود
دور از رضا(ع) در غربت آخر میشود تشییع

بر صورتش جامانده ردّ زخمهٔ شلّاق
دارد کبودی های حنجر میشود تشییع

شکرخدا در ازدحام نیزه داران نیست
بیگانه با شمشیر و خنجر میشود تشییع

بر روی شانه! نَه به زیر ضربه هایِ نعل
دارد تنش با وضع بهتر میشود تشییع

دلواپس ناموس در بین حرامی نیست
دور از غم ِ خلخال و معجر میشود تشییع