رنگ شعف به حاجت دیرینه میزنیم
در صحن ها پرچم ِ رنگینه میزنیم

آقایمان می آید و با ذکر یاحسن(ع)
حال خوشی به غربتِ آدینه میزنیم

گنبد می آوریم و همان ابتدای کار
حرف از درستکاریِ بی کینه میزنیم

تا دستهای خالیِ مان منعکس شود
روی ضریح طرحی از آیینه میزنیم

بر سر درِ حسینیهٔ صاحب الکرَم
فانوس های سبزِ سفالینه میزنیم

خیل مریض را به مداوا می آوریم
یک صحن را برای قرنطینه میزنیم

می آوریم گریه کن و بیرق و علَم
باور کنید در حرمش سینه میزنیم!