یا حضرت معصومه

باز در باغ ولا تازه گلی روییده
غنچه ای باز شده بر دوجهان خندیده

نجمه دارد به بغل دختر نیکویش را
بارش لطف خدا بر سر او باریده

خنده دارد به لبش حضرت موسی کاظم(ع)
رونما داده رضا(ع) ، چون رخ خواهر دیده

در مدینه ست شمیم خوش او شامه نواز
بوی گلهای بهشتی به فضا پیچیده

دختری آمده زهرا(س) صفت وفاطمه نام
از گلستان الهی گل عصمت چیده

به به از شعشعه ی نور رخ این مولود
گوییا نور الهی به زمین تابیده

در کرامت چو عمویش حسن بن علی است
کرم از روی ادب دست ورا بوسیده

قم به یمن قدمش گشته دری ازجنت
زائرش در حرمش عطر خدا بوییده

زادروزش به درستی شده روز دختر
دختر مسلمه خود با روشش سنجیده

شیعه شادست به میلاد تو ای بانوی قم
برگهای گل خوشبو به حرم پاشیده

شعر:اسماعیل تقوایی