در عرش أعلی با شکوه و غرقِ إجلال
پرواز خواهد کرد، آرام و سبکبال

هر کس أمیرالمؤمنینش هست حیدر
در هر دو عالم هست مسرور و خوش اقبال

خوشبخت آنکه أشهدُ أنّ علی(ع) را
گفت و مقیّد شد به آن هر لحظه از سال

با هر که بیعت کرده با «کافر» بگویید
وزن ثوابش در حدِ کاه است و پوشال

حق علی(ع) را هر کسی انکار کرده
در قبر و برزخ میشود درگیرِ جنجال

بر برگهٔ اعمال او در روز حسرت
با خشم خواهد خورد مُهرِ سرخِ ابطال

محشور خواهد شد به صحرای قیامت
با آتشی بر گردن و کور و کر و لال!*

*پیامبر(ص):ای ابوذر! انکارکنندهٔ حقّ علی(ع) و ولایت او در روز قیامت به صورت کر و لال و کور آورده میشود.
در تاریکی روز قیامت، روی زمین کشیده میشود درحالیکه گردن‌بندی از آتش در گردنش انداخته میشود و آن گردن‌بند سیصد شعبه(شاخه) دارد که بر روی هر شاخهٔ آن شیطانی است که آب دهان روی صورتش می اندازد و او را از درون قبرش به آتش می‌ اندازند.
بحارالأنوار، ج۷، ص۲۱۱/ بحارالأنوار، ج۴۰، ص۵۵/ فرات الکوفی، ص۳۷۲/ تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۳، ص۲۶۶