قبله شد تنظیم با قبله نمایت هفت بار
کعبه میگردد به دور خاک پایت هفت بار

برده دل از حضرت داوود هر صبح و غروب
آیه هایِ صوتِ قرآنِ صدایت هفت بار

باز شد از حاجتش فوراً گره تا با وضو
گفت «یا باب الحوائج» را گدایت هفت بار

گفت «یا موسی بن جعفر(ع)» اولِ هر کظم غیظ
دور شد از شرّ شیطان با دعایت هفت بار

هفت بارِ «تو» برابر هست با هفتاد سال
پس نگاهی کن به این «بد» با عنایت هفت بار

هر کسی دارد برای عشقبازی شیوه ای
من که می میرم به تنهایی برایت هفت بار

روزهایی را که احساس کسالت میکنم
میخورم از نُقلِ در مشکل گشایت هفت بار

چشم تو دارالشّفای شهره ای در عالم است
میدهد بر مرده جان چونکه دوایت هفت بار

زائرت شد در حقیقت حاجیِ بیت الحرام
با طوافِ کعبهٔ صحن و سرایت هفت بار

سائل آمد کاظمین و ماند و دیگر برنگشت
تا قدم زد بارِ اول در هوایت هفت بار

میروم مشهد به پابوس ِ علی-موسی الرضا(ع)
در طیِ یکسال آینده به جایت هفت بار!