غزل مناجات امام حسین ع

تا عمر دارم مینویسم دوستت دارم
خوشحالم از اینکه به عشق تو گرفتارم
.
انقدر خوبی کرده ای و مهربان هستی
حقم بده پر رو شدم یا که طلبکارم
.
گویند می خواران گنهکارند ، اما من
یک روز بی تو زنده گر باشم گنهکارم
.
یک‌روز روضه گر نیایم زیر این پرچم
غمگینم و افسرده ام ، بی حال و بیمارم
.
خوش گفت آن عالِم ، به تو تا روز محشر هم
از اینکه نامت را حسین ، بردم بدهکارم
.
عشق است این آوارگی در کوی ات ای ارباب
شاید به ظاهر نوکرم هر چند سربارم
.
نذر تو کرده مادرم چشمان فرزندش
چون ابر پای روضه هایت اشک میبارم
.
زینب برایت گریه کرده من چه گویم که
عمری به پایت ای گل زهرا چنان خارم

****************************

زینب رسید آن لحظه که در خاک و خون بودی
من اشک میریزم ولی در دید انظارم
.
تا قبل از این هم باخبر بودم از الان هم
از هر چه میآید سرم من خود خبر دارم
.
تا کربلا اینجا فقط دورم محارم بود
حالا ببین اینگونه بین جمع اغیارم
.
ای رأس بر نیزه بخوان انا فتحنا چون
من زینبم بعد از اباالفضل ات علمدارم

✍?رامین برومند(زائر)
۱۴۰۱/۰۵/۰۵