غــم کـاروانـی یئتــدی، صحــرایــه کـربـلایـه

اسب-ی-حسین دایاندێ، گلدی اوْ دم نوایه

 

وار آلتێ آت روایت، ائتدی عوض اوْ چؤلده

بیربیر گلیب دایاندێ، دۇردۇ اوْ گۆن اوْ یئرده

آثار-ی-وحشت اوْلدۇ، ظاهیر اوْ پُر خطرده

گویا اوْ گۆن یئتیشدی سلطان-ی-دین مینایه

 

ائندی حسین آتێندان، اوْ ارض-ی-نئینوایه

قالخێب اوْتۇردۇ بیر توْز، اوْ صورت-ی-صفایه

بنزه‌ردی گۆل جمالی، گویا دۇتۇلمۇش آیه

گؤرجک اوْ حالی کلثوم گلدی اوْ دم صدایه

 

عرض ائتدی ای برادر بۇ توْز نه توْزدۇ قوْندۇ

گۆلزار-ی-گۆل جمالون گویا خزانه دؤندۆ

لاله صفت بۇ قلبیم یاندێ کبابه دؤندۆ

عئشقون منی حسین جان سالدێ غم-ی-بلایه

 

فرماییش ائتدی باجێ صبر ائیله سن بۇ حاله

بۇ توْز اؤلۆم توْزۇدۇ، اگله‌شدی گۆل جماله

صبر ائت باجێ سن ایندی ائتمه فغان-وْ-ناله

«قالو بلیٰ» گۆنۆنده عهدیم بۇدۇر خدایه

 

امر ائتدی ای حسینه سردار اوْلان ابوالفضل

اُمّت یوْلۇندا قوْلسۇز، قۇربان اوْلان ابوالفضل

ای تئشنه «اهل-ی-بئیت»ه سقّا اوْلان ابوالفضل

نصب ائت حَرم خیامین، بۇ دشت-ی-پُربلایه

 

آگاه اوْلۇن بۇ دشتین چوْخ-چوْخ بلاسی واردۇر

گلمه‌ز حسابه ظۆلمی جور-وْ-جفاسی واردۇر

قۇربانلارێم کسیلسه، یاخشێ صفاسی واردۇر

کــرب-وْ-بـلا خـــلیلـــی آمـــاجــــدۇر بـــلایــــه

 

بۇ دشت-ی-پُر خطر ده قانێمێ منیم تؤکه‌رله‌ر

بۇ سینه‌مه اوْ گۆنده یئتمیش بیر داغ چکه‌رله‌ر

جدّیم خبـر وئریبدیـر، بـۇ یئـرده دفـن ائده‌رلــه‌ر

اؤز ایختیـاریــم ایلـه وئــرره‌م ریضــا قضــایــه

 

بیرده اوْ «سیّد»ین چوْخ، گلمه‌ک خیالی واردێ

صحرای-ی-کربلانی گزمک خیالی واردێ

شیش گۆشه قبر-ی-پاکی، گؤرمک {اؤپمه‌ک} خیالی واردێ

گؤرسه اوْ توْزلۇ قبری، دردی یئته‌ر دوایه