زمزمه ونوحه شهادت حضرت رقیه
سرگشته و دور از خانه
در گوشه این ویرانه) ٢

‌به فغان بگریم، گیرم از عمه سراغ تو
دل من شده تنگ نوازش در فراق تو
گریم نالان.... کنج ویران
بابا بابا.... بابا بابا
_______________________
از ضربه سیلی بابا
رویم شده نیلی بابا

من به طول سفر، هرزمان که، نام تو بردم
زعدوی تو بابا دمادم ضربه ای خوردم
گشتم بابا... مثل زهرا
بابا بابا....
______________________________
غرق تمنایت دختر
سر زده ای بر من باسر
همچو عمه لب را بر رگ ببریده بنهادم
دیدن سر تو برده غم‌های من از یادم

ای مهمانم.. جان جانم
بابا بابا....
_______________________________
لطفی تونما بر دختر
همرا خودت من را بر

نبود مرا دیگر پدر جان طاقت ماندن
به فراق تو چون بلبلی آوای غم خواندن

خواه از جانان... جانش بستان
بابا بابا...

شعر:اسماعیل تقوایی