کسی ندیده که زینب بلند گریه کند
میان هر چه اسیری و بند گریه کند
مقام صبر به خواهر رسیده عاشورا
که دیده خانم پوشیه بند گریه کند
نباید از دل خونین خویش تا که شود
به پیش سرور خود سربلند گریه کند
بجا بود که برای برادری مظلوم
به روی نیزه سرش را برند گریه کند
و اینکه قطع شود تا دو دست عباسش
برای دیدن آن صحنه چند گریه کند
عجیب نیست پسرهای مادری دلخون
یکی یکی که ز پیشش روند گریه کند
هزار روضه ببیند ولی پس از دیدن
نشد که با دل صدها گزند گریه کند
به خود سپرده نباید میان این همه غم
که دشمنش بزند پوزخند گریه کند
برای هر که بخواند همین قدر کافی است
که بر مصیبت زینب بلند گریه کند
- یکشنبه
- 23
- مرداد
- 1401
- ساعت
- 11:36
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
ناشناس ؟؟؟
ارسال دیدگاه