از چشم گریه مانَد و از گریه عزتش
از جام باده مانَد و از باده لذتش
فرمود امام صادق ما روضه جنت است
دنیا جهنم است برو سمت جنتش
ما را حسین، بهر خودش انتخاب کرد
اینجا کسی نیامده الا به دعوتش
عرفان ناب چیست؟همین گریه بر حسین
صدسال فیض ریخته در نیم ساعتش!
تا زنده ای به هرنفسی یا حسین بگو
فردا میان قبر تو هستی و حسرتش
یک روز هم شبیه به حر میخرد مرا
بخشیده میشویم همه در نهایتش
آنکس که کار کرد برای عزای او
حتی عبادت است دم استراحتش
صدبار قهر کردم و دنبالم آمده
ماندم دگر چکار کنم از خجالتش
خون حسین قاطی کرببلا شده
صد مرده زنده میشود از بوی تربتش
جان داشت و به خیمه او حمله ور شدند
فابک علی الحسین! شکستند حرمتش
بگذار در عزای تو قربانی ام کنند
در بین روضه های تو قربانی ام کنند
وقت اذان لباس مرا در بیاورند
در سجده ی عشای تو قربانی ام کنند
مثل "سعید"ها و "زُهِیر بن قین"ها
هنگام ربّنای تو قربانی ام کنند
مثل علیِّ اصغر تو پرپرت شوم
با لای لای لایِ تو قربانی ام کنند
من پا به پای شمع غمت سوختم که صبح
پروانه وار پای تو قربانی ام کنند
حتماً سر مرا ز قفا،تشنه،می بُرَند
روزی اگر برای تو قربانی ام کنند
هرکس گدای کوی تو شد،پادشاه شد
وقتی شدم گدای تو..،قربانی ام کنند
لای کتیبه‌های محرم کفن شوم
نذر سیاهه های تو قربانی ام کنند
من تاب انتهای غمت را نداشتم...
باید در ابتدای تو قربانی ام کنند
"حا"،"سین"و"یا"و"نون"شده ی سُمِّ اسب ها
در آخرین هجای تو قربانی ام کنند
"اشکم"،دو بال پر زدنم را بخر حسین
شاید که در هوای تو قربانی ام کنند
ای کاش پیش پای تمامیِّ زائران
در صحن کربلای تو قربانی ام کنند
- یکشنبه
- 23
- مرداد
- 1401
- ساعت
- 14:47
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
بردیا محمدی
ارسال دیدگاه