شِکوِه دارم ای برادر از تمام مردمان
بر مصیبت های من خون گریه کرده آسمان

امنیت دارند اینجا هم مسلمان هم یهود
دختر حیدر چرا اینجا نبوده در امان؟!

کار دنیا را ببین! من سفره دار عالمم...
پیش من انداخته پیرزنی یک تکه نان

در مدینه سایه ام را هم ندیده هیچکس
می روم حالا میان خولی و شمر و سنان

وضع ما را دیده ای از روی نیزه تا به حال؟!
مسخره کردند ما را یک به یک، پیر و جوان

به اسیران، "خارجی" گفتند؛ "بَر خورده" به من
خواهشاً با صوت داوودی خود قرآن بخوان

بچه ها اینجا همیشه "سنگ بازی" می کنند
من که دیدم دستشان بوده فقط تیر و کمان...

...پس مراقب باش از نیزه نیفتی بر زمین
کاش با تو مهربان تر " تا کند " این ساربان

وضع لبهای تو بدجوری به هم خورده حسین
بس که بوسیده لبانت را، لبان خیزران

قدر یکصد سال غم دیدم در این شهر بلا
شد بهار عمر من در شام یکباره خزان