باز همه رفتن از کنارم
بازم مث ابر بهارم
من موندم و این حال زارم
آقا ، به خدا داره ثواب منم بِبَر
آقا ، شده حتی توی خواب منم بِبَر
آقا ، ای وای
آقا ، می دونم لیاقتت رو ندارم
آقا ، که باید سر به بیابون بذارم
آقا ، ای وای
پر زده دل از توی سینه
شاید ضریحتو ببینه
که رسم عاشقی همینه
سخته ، توی هیئت تک و تنها بمونی
سخته ، رفیقات همه بِرَن جا بمونی
سخته ، ای وای
سخته ، به خدا تحمل اینهمه غم
سخته ، چجوری کنار بیام با این دلم
سخته ، ای وای
هر روز و شب می بارم آقا
رو زانو سر می ذارم آقا
آخه منم دل دارم آقا
آقا ، به خدا سخته تحملش برام
آقا ، می دونم بَدَم ولی حرم می خوام
آقا ، ای وای
آقا ، مگه آدم بَدا عاشق نمیشن
آقا ، واسه ی نوکری لایق نمیشن
آقا ، ای وای
- شنبه
- 19
- شهریور
- 1401
- ساعت
- 9:41
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
بهمن عظیمی
ارسال دیدگاه