امشب دلم گرفته بهر نگاه زهرا
گم می شود دل من،در سوز آه زهرا
من اهل دوزخ هستم،با این همه گناهم
باشد همه امیدم،بر یک نگاه زهـــــرا
ای کاش اینقدر من،اهل ریا نبودم
ای کاش می شدم من،یکدم بخواه زهرا
ما می رویم اما،این روضه ها بماند
مازیرخاک هستیم،باقی است راه زهرا
یاران آشنایم،وقتی که جان سپردم
بر قبر من نویسید،عبد سیاه زهـــرا
گردیده روی نیلی،خورده زغیر سیلی
عشق علیست مردم،تنها گناه زهــرا
ای کاش مادر ما،درپشت درنمی رفت
در بین درب ودیوار،شد قتلگاه زهرا
من مانده ام که آن شب،با چه دلی وحالی
می شست مرتضی آن،دست سیاه زهرا
رویش سیاه پائی،که زد لگد به خانه
بردند مرتضی را،می گفت آه زهــرا!
کی گفته اوغریب است،کی گفته بی حبیب است
این خیل گریه کن ها،باشد سپاه زهـــــــــــــرا