صد بار اگر شویم فدای تو یاحسین
کاری نکرده‌ایم برای تو یاحسین..
چشمان ماست در عطش نینوا، فرات
در جان ماست شور و نوای تو یاحسین
امسال اربعین تو به دیدار ما بیا
میقات ماست بزم عزای تو یاحسین
از راه دور، محضر تو شکوه می‌کنیم
از درد هجر کرببلای تو یا حسین
تا نایب الزّیاره، امام زمان ماست
سهل است هجر صحن و سرای تو یاحسین
شکر خدا که سجده به خاک تو می‌بریم
در هر نماز رو به خدای تو یاحسین
صد لعن و صد سلام زیارت شهود ماست
تسبیح ماست اشک عزای تو یاحسین..
تا شاهراه «سیر الی الله» کربلاست
در قلب ماست شوق لقای تو یاحسین
از کوچه‌ها به کرببلا کوچ می‌کنیم
همراه دسته‌های عزای تو یاحسین
این روضه‌ها مسیر رسیدن به کربلاست
قربان ذکر راهگشای تو یاحسین
میثاق ماست با شهدای تو یاحسین
آن وارثان صدق و وفای تو یاحسین
ای کربلا مقام شهیدان راه حق
ای کربلا حریم خدای تو یاحسین
ای اربعین روایت فتح قریب تو
قربان منطق شهدای تو یاحسین
ای اربعین رسانۀ خط قیام تو
ای اربعین پیام عزای تو یاحسین
ای اربعین قیامت «هل من معین» تو
ای اربعین صدای رسای تو یاحسین
باید که لب به نغمۀ لبیک باز کرد
باید که داد دل به ندای تو یاحسین
ما ملت امام حسین و شهادتیم
اسلام ناب ماست ولای تو یاحسین
یک ملتیم تابع هفتاد و دو شهید
یک اُمّتیم تحت لوای تو یاحسین
حُسن ختام آن به شهیدان رسیدن است
عمری که سر شود به هوای تو یاحسین
بایست در مقابل ظالم بایستد
هرکس که سر گذاشت به پای تو یاحسین
تا انتقام خون تو آرام نیستیم
عمری گریستیم برای تو یاحسین
تا خیمه‌گاه سبز فرج می‌توان رسید
از خیمۀ سیاه عزای تو یاحسین..
تو وارث رسولی و ما وارث توایم
میراث ماست مرثیه‌های تو یاحسین
از جد خود عمامه به سر داشتی چه شد!؟
کو پیرهن!؟ کجاست ردای تو یاحسین!؟..
تیر سه‌شعبه بود و دل داغدار تو
تیری که خون گریست برای تو یاحسین
پنجاه سال سینۀ تو تیر می‌کشید
تیر سقیفه بود بلای تو یاحسین..
با خون محاسنت دم آخر خضاب شد
این‌گونه بود رنگ حنای تو یاحسین
ای روی لاله‌گون تو هردم شکفته‌تر
مشهود بود شوق لقای تو یاحسین
فریاد استغاثۀ تو تا بلند شد
لرزید پیکر شهدای تو یاحسین
دیدی حرامیان به حریم تو تاختند
طاقت نمانده بود برای تو یاحسین
تابی نبود تا بتوانی بایستی
نیزه شکسته بود عصای تو یاحسین..
از فرط تیر، جای جراحات محو شد
اثبات شد، مقام فنای تو یاحسین
ای ذکر تو «رضاً بقضائک» به قتلگاه
ای «ارجعی» جواب دعای تو یاحسین
ذکر خدا به لعل لب تشنۀ تو بود
جوهر ولی نداشت صدای تو یاحسین..
فریاد از آن دمی که صدایت نمی‌رسید
دردا به نی دمید نوای تو یاحسین
تن در نشیب مقتل و سر بر فراز نی
طی شد چگونه سعی و صفای تو یاحسین!؟
آن خیمه‌های سوخته، غمخانۀ تو شد
آن شب چه گرم بود عزای تو یاحسین
زینب به هر نماز شبش بر تو می‌گریست
با یاد التماس دعای تو یاحسین
ای وای دخترت که به دستان بسته دید
در دست باد، زلف رهای تو یاحسین
پیچیده بود از سر گلدسته‌های نی
عطر اذان کرببلای تو یاحسین..
- شنبه
- 19
- شهریور
- 1401
- ساعت
- 9:55
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
سید محمدرضا یعقوبی آل
ارسال دیدگاه