نشست جیب خودش را تکاند و آه کشید
به کوله پشتی خود خیره ماند و آه کشید
درست آخر این هفته، چند مهمان داشت
و تازه قسط عقب مانده هم فراوان داشت
برای دفعه ی چندم شمرد و دید کم است
و گفت : قسمتم امسال دوری از حرم است
کلافه بود خودش را پر از جنون می دید
فقط مقابل چشمان خود ستون می‌دید
چگونه می شد از این مرزها عبور کند
چگونه خرج سفر را دوباره جور کند...
- دوشنبه
- 21
- شهریور
- 1401
- ساعت
- 9:30
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
مجید تال
ارسال دیدگاه