چـه شد عزیز دلم بینـمان فـراق افتاد ...
و آن چـه را که نمـی باید اتفـاق افتاد ...
چقدرغنچه‌ی نرگس که یک‌به‌یک پژمرد
چقدر میخـک و مـریم ، کـف اتاق افتاد
نیامدی و رسید "اربــعین" و جا ماندم
دلم هـوای تو کرد و دوبـاره طاق افتاد
میان مـا و نجـف ، راه سبـز ِ مشـّایه ...
چه‌شد که بین من و"کــربلا" فراق افتاد
شب ِ زیارتـی ِ جـدّتان ، هـمیـن هـفته
اگـر گـذار ِ شمــا ، در ره عــراق افتـاد ...
تورا به عّمه سه ساله ، که از پدر جا ماند
تورا به صورت ماهش که در محاق افتاد
همین که اذن دخول از لب تو جاری شد
همینکه چشم قشنگت بر آن رواق افتاد...
بخوان "زیـارت عـشق" و سلام ما برسان
بگو که این دل عاشـق به اشتیـاق افتاد
- دوشنبه
- 21
- شهریور
- 1401
- ساعت
- 9:33
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
روح الله قناعتیان
ارسال دیدگاه