از کوچیکی با روضه هات آشنام آقا
میدونی خیلی خاطرت رو میخوام آقا
راه و رسم نوکری رو خب بلد نیستم
خدا کنه به چشای تو بیام آقا
قطره های اشک روضه ی تو خیلی قیمت داره
نوکری زیر این علما خیلی لذت داره
اینکه تو رو دوستدارم به خدا واقعیت داره
غماتو به جون میخرم دوستدارم حسین
تا نفسای آخرم دوستدارم حسین
به روح پدر مادرم دوستدارم حسین
(دوستدارم خداشاهده)
بنددوم
منکه یه عمره با غمت زندگی کردم
زبونم لال اگه یه وقت بچگی کردم
از روضه های تو اگه نون درآوردم
دوباره منو بپذیر سادگی کردم
قید همه چی رو میزنمو غیر راه روضه
باز خودمو زودی میرسونم تو پناه روضه
قد سر سوزن خوبه بشم سر براه روضه
میخوره زمین نوکرت چشم از من برندار
آقا به علی اکبرت چشم از من برندار
تو رو قسم به مادرت چشم از من برندار
(شرمندتم خدا شاهده)
بند سوم
شیش گوشه تو واسه من مرقد عشقه
راه نجف تا کربلا مقصد عشقه
به خدا میرسونه دست منو دستات
پس میشه گفت که حرمت معبد عشقه
داره داغ دوری روی دلم زخم کاری میشه
ثانیه های عاشقی پر از بی قراری میشه
تو بیداری و خواب کار دلم سوگواری میشه
حالا که دیگه واشده راه کربلا
به خدا حرم لازمم شاه کربلا
تنگه دل من واسه ماه کربلا
(تنگه دلم خدا شاهده)
- سه شنبه
- 29
- شهریور
- 1401
- ساعت
- 16:30
- نوشته شده توسط
- محمد حسین عزیزی
- شاعر:
-
حسین نوری
ارسال دیدگاه