بسم الله
بند١
چقد خوبه که مادر، همش هستی کنارم
گره خورده به کار من ولی غصه ندارم
یه کاری کن عزیزم که خیلی بیقرارم
دلم خیلی گرفته آخه جز تو کیو دارم؟!
نوکر خوبی نبودم
این و خودم خوب میدونم
میخوام دُرُس شم اما
چااره چیه؟! خودت بگو
خودت بگو...
دوباره دستام و بگیر
قلبم و بگیر نشونه
من و دوباره زنده کن
با نگاهِ مادرونه
دستم و بگیر که اومدم خستم از تموم دنیا
از درِ خونه ت ردم نکن، یا حضرت زهرا(س)
بند٢
دوباره بیقرارم، غم ِ دل بی حسابه
دوباره فاطمیه اومد و حالم خرابه
میونِ روضهٔ تو، ببین چشمام پُرآبه
آخه داغت سوزونده قلبمو از بسکه نابه
پرچم مشکی و زدم
گریه کنون توو کوچه مون
کوچه سوزونده مادر
قلبم و... از غمت بگو
غمت بگو...
بگو که فکر و ذکر تو
تنهااییِ ولی بود
به خدا که قلبت زخمی از
داغ ِ غربتِ علی(ع) بود
بغض ِ زینبت(س) وقتی سرش به رویِ زانو بود
خیلی بدتر و کاری تر از، زخمای بازو بود
بند٣
یه چند روزه که دستام، دیگه بالا نمیاد
علی(ع) پامیشه میشینه میگه ای دادِ بیداد
به اشکای حسینِم(ع)، نگاهم تا که افتاد
آروم گفتم خدایِ من سرِ بچه م چی میاد؟!
نیمه شبا خواب می بینم
لحظهٔ جون دادنش و
با خنجر کُند قاتل
سر می بُره حسینم و?
حسینم و... ?
دلم براش شور میزنه
سخته چشم ازش بگیرم
نفسش تا زیرِ نیزه ها
کم میشه منم می میرم
خاکِ تشنهٔ کرب و بلا، پُر می شه از خونش
با سنگ و چوب میزَنَنِش، ماادر به قربونش
#أللهم_صل_علی_محمدوآل_محمدوعجل_فرجهم
#بالحسین_ع_إلهي_العفو ?
#أللهم_ٱرزقنا_شهادت ?
- شنبه
- 26
- آذر
- 1401
- ساعت
- 6:40
- نوشته شده توسط
- خادم الزهرا
ارسال دیدگاه