مَنصوره‌ای که سِرِّ نهان‌خانه‌ی خُداست
مَستوره کعبه‌ای‌ست که هم‌سنگ مُرتضاست
فرمایش امام به دور از مُبالغه ست
این زن برای آل علی حُجّتِ خُداست
نَفْسِ نَفيسِ حضرت خاتم که حیدر است
او روحِ در میان دو پَهـلـوی مُصطفاست
نـامیـده‌اند فاطمه او را؛ چرا که خَلق
درمانده‌اند از این‌که بُزرگیش تا کجاست؟
تا انتهای عُمرِ جهان حرف ما یکی‌ست
او سَـرور زنـان عَـوالِـم از ابـتداست
نُـه سال با پیمبر و نُـه سال با علی
او فرصتش کم است ولیکن گرانبهاست
«صِدّیقه‌ی مُطهّره ؛ حَوراءِ اِنسـیه»
جُز فاطمه مگو به‌زنی؛چون‌که نارواست
پا پس نمی‌کشد پی حفظ امام خویش
با خطّ مَشیِ فاطمه آنکس که‌آشناست
ناخواسته رضایِ خدا روزی‌اش شده‌ست
هرکس‌که‌شخص‌فاطمه‌از دست او رضاست
این ریشه‌های چادر او ؛ رمز اتّصال
یا رشته‌ی نجات بشر در صف جَزاست؟
روزی که رو به عرصه‌ی مَحشر می‌آورد
پُشت سرش سپاهِ عظیمِ فرشته‌هاست
اطراف ماست گرچه بلاهای بیـشمـار
از فاطمه بُریده شدن بدترین بلاست
جُز فاطمه؛ مباد به کس اقتدا کنیم
او الـگـوی امام زمان من و شماست
«یافـاطرُ بِفـاطمه عَجّل لَنا ظُهور»
آری دعا برای فرج بهترین دعاست
- یکشنبه
- 25
- دی
- 1401
- ساعت
- 9:54
- نوشته شده توسط
- فاطمه سرسخت
- شاعر:
-
محمد قاسمی
ارسال دیدگاه