• جمعه 2 آذر 03


شهادت امام هادی (ع) -(مدهوش می‌شد کوچه با عطر عبایت)

315


مدهوش می‌شد کوچه با عطر عبایت
با هر قدم گل می‌شکفت از ردّ پایت

همسایه نه، یک شهر نه، اصلاً جهانی
می‌بُرد نان از سفرۀ بی‌انتهایت

حتی برای دزدِ خانه، ماه بودی
روشن شد آن شب قلب او با روشنایت

وقتی برای درد دشمن هم دوایی،
کی می‌شود درمانده باشد آشنایت؟

پر داده‌ام امشب به یاد تو دلم را
تا گوشه‌ای از صحن پاک سامرایت
**
از ظلم‌ها عمری دلت خون بود، آری
آن زهر، مرهم شد برای دردهایت

لب‌ها به هم می‌خورد با سوز مناجات
می‌سوختی در ربّنای بی‌صدایت

عمری دلت با روضه‌ها در کربلا بود
در روز آخر حجره شد کرب‌وبلایت

  • چهارشنبه
  • 5
  • بهمن
  • 1401
  • ساعت
  • 10:59
  • نوشته شده توسط
  • فاطمه سرسخت

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران