تو از تبار بهاران تو از سلاله رودی
تویی که شعر شکفتن به گوش غنچه سرودی
تویی شکوه بهار و به پیشگاه تو دارد
جوانه عرض ارادت شکوفه عرض درودی
به صدر جامعه* خود به "السلام علیکی"
تمام پنجره ها را به سوی باغ گشودی
از آسمان به زمین سیرکردی و همه دیدند
که آفتابی و داری عجب فراز و فرودی
کسی که در قفس شیر رفت و آهوی چشمش
به یک اشاره دل از هر چه شیر برد تو بودی
اگرچه سامره ات را حصار کرده شب اما
میاید از سوی کعبه نسیم صبح به زودی
- چهارشنبه
- 5
- بهمن
- 1401
- ساعت
- 11:20
- نوشته شده توسط
- فاطمه سرسخت
- شاعر:
-
ناشناس ؟؟؟
ارسال دیدگاه