غریب سامـره را وقت ربنــــــا بردند
خدا به خیر کند نیمه شب چرا بردند
خدا به خیر کند قصد جان او کردند
دعا کنید سلامت به خانه بر گردند
گل بهشت چرا دست خار و خس افتاد
عزیز فاطمـــه در کـــوچه از نفس افتاد
همینکه شد نفسش تنگ در میانه‌ی راه
به گریه زمزمه می کرد ، آه ... یا اُمّاه
هزار شکر که آتش در این سرا نزدند
هزار شکر که بانوی خانه را نزدند
حرامیان ، خودِ بیتُ الحرام رابردند
امام هادی علیه السلام را بردند
خدا کند که از این بیشتر جفا نکنند
خدا کند که سرش از بدن جدا نکنند
چقدر بی ادبی می کند به محضر او
و داد می زند این نانجیب بـر سر او
میان جمع به آقام هتک حرمت شد
جسارتی شد و ابنُ الرضا اذِیّت شد
امام هادی مظلــــــــوم را تکلُّف کرد
شراب به پســر فاطمـــه تعارف کرد
یکی نگفت بس است،اینقدَر نکن تحقیر
نکن شراب تعـــــارف به آیه‌‌ی تطهیـــــر
یکی نگفت بس است ،دست ازسرش بردار
عزیز فاطمــــــــــــــــــــه را اینقدَر نده آزار
ز احتـــــرام ولیُ اللَّه اِمتِنــــــــاع چرا؟
امام عرش نشین ، بِرکةُ السِّباع چرا؟
ــــــــــ
سلام یا علی بن محمدِالهـــــــــــــــادی
چه شد که یاد غم عمه جانت افتادی؟
حریم فاطمه و اینهمه عذاب کجا
عقیلةُ العرب و مجلس شراب کجا
حریم فاطمه دربین ازدحام ای وای
مخدرات علی ، مجلس حرام ای وای
صدای قاری قرآنِ آشنا زکجاست؟
گمانم از لب خونین سیدالشهداست
من از تلاوت شـــاه شهید می ترسم
ز چوب دستیِ دست یزید می ترسم
یزید مست شراب است ،آه و واویلا
دوباره فکر عذاب است ، آه و واویلا
به دختران علی طعنه بی امان می زد
بر آن لبان ترک خورده خیزران می زد
- پنج شنبه
- 6
- بهمن
- 1401
- ساعت
- 12:43
- نوشته شده توسط
- فاطمه سرسخت
- شاعر:
-
محمد علی قاسمی
ارسال دیدگاه