ای عاشق هر آیه‌ی قرآنِ پیغمبر
ای اولین آرایه‌ی ایمانِ پیغمبر
آرامشِ قلبِ قرارِ قلبِ این عالم
سنگ صبور و مرهم هر آنِ پیغمبر
ای باسلیقه، بامحبت، مادر باران
بانوی خانه، شاخه‌ی ریحانِ پیغمبر
تا آخر دنیا نمک‌گیر مرامِ توست
هر کس که خورده لقمه‌ای از نانِ پیغمبر
مهمان‌نوازِ مهربانِ خانه‌ی رحمت
بعد از تو ماتم می‌شود مهمانِ پیغمبر
شعب ابی‌طالب کنارت باغ رضوان است
دور از تو دنیا می‌شود زندان پیغمبر
سخت است بعد از تو تمامِ لحظه‌های وحی
ای نان و خرمایت توانِ جانِ پیغمبر
رنگی دگر دادی تجارت را و عالم دید
با سکه‌هایت ضرب شد احسانِ پیغمبر
از آن همه ثروت نداری یک کفن حتی
دارایی‌ات را کرده‌ای قربانِ پیغمبر
**
جای کفن گفتی عبای همسرت کافیست
گفتی عبا شد چشم ها گریان پیغمبر
گفتی عبا شبه پیمبر یادمان آمد
گفتی عبا، پُر اشک شد دامانِ پیغمبر
شام غریبان حرم بود و عبا می‌سوخت
در شعله‌های خیمه‌ی طفلان پیغمبر
- پنج شنبه
- 10
- فروردین
- 1402
- ساعت
- 11:3
- نوشته شده توسط
- فاطمه سرسخت
- شاعر:
-
ناشناس ؟؟؟
ارسال دیدگاه