وداع با رمضان

میهمانی خداوند به پایان آید
وقت تودیع مه روزه و مهمان آید

سخت باشد خداحافظی از ماه خدا
بنده را تیر فراق است که بر جان آید

رمضان بوده مه رحمت وشیطان محبوس
رمضان می‌رود، او باز به میدان آید

رمضان بود و صفا بخشی جان‌ها در آن
در نبودش چه بسا لرزه بر ایمان آید

چه سحرها گذراندیم که افطار شود
با امیدی که دل وجان، به سامان آید

به به از خواندن قرآن خدا با ترتیل
روز محشر به مدد خواندن قرآن آید

بین ما و رمضان فاصله یکسال شود
کاش بینیم همه، آخر هجران آید

شعر:اسماعیل تقوایی