اوقات رسیدن به خدا، زود گذشتند
شبهای مناجات و دعا زود گذشتند
من دیر رسیدم درِ این میکده اما
از جُرم منِ بی سر و پا، زود گذشتند
"اوقاتِ خوش آن بود که با دوست به‌سر شد"
اوقات خوش ما، رفقا زود گذشتند؟!
از شر بساطی که شود ختم به عصیان
با یاد خدا، اهل حیا زود گذشتند
تا اینکه خجالت نکشد بعد کرامت
از پیش گدا، اهل سخا زود گذشتند
حق می‌گذرد زود از آن طایفه‌ای که
در مسند قدرت ز خطا زود گذشتند
پلکی نزده، عمر شتابان سپری شد
چون باد، دو روز گذرا زود گذشتند
آن زمره‌ی خوش‌نام که حداثِ حسینند
از زینت این دار فنا زود گذشتند
در راه رسیدن به حسین و به حریمش
از جان و تن خود، شهدا زود گذشتند
از معصیتی که نگذشتند کریمان
در صحن گوهرشادِ رضا زود گذشتند
هر شب منم و خاطره‌ی صحن گوهرشاد
کِی از دلم این خاطره‌ها زود گذشتند؟
کس قدر ندانست مقامات رضا را
از شأن عظیمش به خدا زود گذشتند
**
نَسّاب کجا و نَسَب پاک امامان؟!
اصحاب ازین داغ چرا زود گذشتند؟!
- پنج شنبه
- 31
- فروردین
- 1402
- ساعت
- 12:2
- نوشته شده توسط
- فاطمه سرسخت
- شاعر:
-
محمد جواد شیرازی
ارسال دیدگاه