یا حسین(ع)

ازجان گذشته ای که به دین جان عطا کنی
هستی خود به راه خدایت فدا کنی

خونت بریختند و خدا خونبهات شد
پستی این جهان تو چنین بر ملا کنی

اندر مصاف خون وتیغ، خون برنده شد
با خون خود حسین، تو به دنیا چها کنی

نام تو هست مرکز پرگار عاشقی
بس درد عشق را تو به نامت دوا کنی

ما فخرمان بود به غلامی درگهت
حاشا که نوکران، تو به محشر رها کنی

خالق کند فخر به مخلوقِ چون تویی
در راه حق تو حق مطالب ادا کنی

آقا هوای کوی تو کرده ست قلبمان
آیا شود که قسمت ما کربلا کنی

شعر:اسماعیل تقوایی