زمزمه امام زمانی امام جواد علیه السلام
غافل شدم از .یاد شما .یوسف زهرا
اما تو زیا.دت نبری .نوکر خود را
با اینکه بدم. روسیهم. غرق گناهم
هستی تو فقط. مثل پدر. پشت و پناهم
تو گریه کنِ ابنُ رضا هستی و داغش
در حجره در بسته نشستی به کنارش
(چون شمع سحر گشتم و پا تا به سرم سوخت
در حجره ی در بسته خدایا جگرم سوخت
یا ضامن آهو به دلم شعله فتاده
صیاد مرا کشت و به من آب نداده
در شعله بسوزد دل پروانه چه سخت است
با قاتل خود ماندن در خانه چه سخت است)
سوزد جگرم اشک غم آید ز دوعینم
یاد عطش و تشنگیِ طفلِ حسینم
(این طفل به کف نیزه و شمشیر ندارد
والله قسم مادر اوشیرندارد
با تیر سه شعبه سرششماهه جداشد
دردانه من باگلوی تشنه فدا شد
افسوس‌که‌خون پسرم‌کرده‌خضابم
خجلت‌زده ازدیده گریان‌ربابم)
ماندم که چگونه بسوی خیمه بیایم
دور از رباب/بردم علی زیر عبایم
بیتهای درون پرانتز از بقیه شعراست.
کسیکه بذری نپاشیده . منتظر باران نیست...
اللهم عجل لولیک الفرج
- یکشنبه
- 28
- خرداد
- 1402
- ساعت
- 0:29
- نوشته شده توسط
- محمد باغدار
- شاعر:
-
ناشناس ؟؟؟
ارسال دیدگاه