کجایی تو ای جواد من چشم انتظارم
با لبهای خشک و تشنه من جون می سپارم
پا می کشم به روی خاک مُردم بابا داره دلم می خوره چاک مُردم بابا
دیگه حسابم شده پاک مُردم بابا
امون امون امون امون ای دل ای دل
تو کوچه ها هی زمین خوردم هی روضه خوندم
روی زانو گاهی سینه خیز جسمم کشوندم
شبیه مار گزیده ها سوختم بابا عمامم و گُم کرده ام تو کوچه ها
ببین لباسم خاکیه مثل زهرا
امون امون امون امون ای دل ای دل
شاعر : رضا تاجیک
- دوشنبه
- 18
- دی
- 1391
- ساعت
- 16:20
- نوشته شده توسط
- feiz
- شاعر:
-
رضا تاجیک
ارسال دیدگاه