امیر من حیدر،شفیع من حیدر(2)
...............................................
دوباره دلها شد،پر از صفا دیگر
جهان منور شد ،به طلعت حیدر
ملائکه شادند،به عرش حق خرم
پیمبران دارند،ثنای او بر لب
.........................................
بیا بیا ای دل،به گلشن طاها
ببین شکوفه زد،دلبر زهرا
مکه شده امشب،غرق ولای او
خانۂ حق بوسه،زده به پای او
.......................................
ترک بیفتاده،به خانۂ دادار
نشان بود آن از،مولد دلدار
نبی بود شاد و ،ملائکه خندان
درون بیت حق،آمدکاتب قرآن
...................................
چه جلوه ای دارد،جمال زیبایش
سجده زده اینک،عرش و فلک پایش
دل از نبی برده،پسر عمو جانش
بوسه به رویش زد،نگر عمو جانش
..................................
به روی دست نبی،زبان به لب وا می کرد
کتاب های شریف،به لب نوا می کرد
بخواند تورات و بخواند انجیلی،
در آخرش قرآن ،زمزمه او می کرد
.................................
قد افلح المومنون،بهر نبی می خواند
قبل نبوت بر،خاتم دین می خواند
لبان خود را بر ،لبان حیدر داد
بوسه بر آن کودک،خود پیمبر داد
.............................
من از ازل دل بر،سخاوتش دارم
درون قلبم من،محبتش دارم
خوشم که در عالم،گدای او هستم
به بزم میلادش،ذاکر او هستم
...............................
مست می نابش،شدم به ماه رجب
به یمن میلادش،13ماه رجب
ساقی مست توأم،فدایی نام توأم
ظهور مهدی تو،آرزویم همه دم
.................................
امیر من حیدر،شفیع من حیدر(2)
- پنج شنبه
- 22
- تیر
- 1402
- ساعت
- 13:37
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
رسول چهارمحالی
ارسال دیدگاه