اولین مظلومه ام،فاطمه فاطمه ام(2)

،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،

ایها الناس منم دخت رسول عربی،پاک و مُنزّه چو علی،نور جلی،سرور زن های جهان،همسر شاه دو جهان،چشمۂ جوشان عنایات نشان،الگوی تجلیل و کرامات زنان،دخت نَبّی،عشق علی،مادرم و،گوهرم و،بر حسن و زینب و کلثوم و حسین تاج سرم،وقت دعای سحرم،نیست دگر بال و پرم،خون بنمودند جگرم،رهگذر از کوچه و در پشت درم ،کو پسرم ،کو پدرم 

،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،

فاطمه آنکه خدا خواند به تکریم و ورا،طاهره و راضیه و زاکیه و خیر النسا،فاطمه صدیقه بتول،دخت رسول،مادر شاه دو سرا،تشنه لب کرب و بلا،مادر سید الکریم آقام امام مجتبا،مادر دلسوز به زینب که بود ،ام ابیهای علی،فارس میدان یلی،مادر کلثوم و امامان ،دُرِّ یکتای نبی،عالمه و فاضله و عاقله و باعث فخر همه عالم ،جهان رفته به ماتم،دو چشمم شده نَم نَم،کند زمزمه دَم دَم 

،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،

سخن از بانوی مهتاب،بود آینه و

آ ب،همان مادر ارباب،دو چشمانِ پر از آ ب،ز بعد سفر ختم رُسُل نرفته بر خواب،ز دنیا شده سیراب،میان در و دیوار به رفت آ ب،نیاورد دگر تاب،از این موج چو سیلاب،همان معنی عفت،قوی شوکت و عزت،ندهد تن به ذلت، بود پشت عدالت،رود پشت امامت،سیاست چو دیانت،بود مهد رشادت

،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،

فاطمه شافع محشر،انیس دل صفدر ،که مانده پشت آ ن در،بشد محسن پر پر،ولی به حال مضطر،به دنبال علی مانند همسر،زند بال و زند پر،به مولا شده سپر،همان نور دو چشمان پیمبر،همان لطف مکرر،بود شأن نزول ذکر کوثر،بزند پر چو کبوتر،سوی ساقی کوثر،زنی که به علی هست چو گوهر،علی شیر خدا حضرت حیدر

،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،

چهل آ دم نامرد،که در نام بود مرد،دل از سنگ بود سرد،به رخساره همی زرد،در خانه خوبان جهان آ تش به پا کرد،امان از ضربه و درد،علی گفت که بر گرد،که بر گرد ،نگر دود و نگر دود،ببین آتش نمرود،همی فاطمه فرمود،شماها شده مردود،امان از روز موعود،فرا می رسد آ ن زود ،روید به نزد معبود،شمائید همه مردود،نخواهید که آسود،نکردید شما سود،رسد وعدۂ من زود

،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،

اولین مظلومه ام ، فاطمه فاطمه ام(2)