یاس من پرپر شد و قدش خمیده
از غم مظلومیش بارید دو دیده
میخ در،پهلوی یاس،رنگ ارغوانی
اینچنین ظلمی کسی هرگز ندیده
فصل خزان شده و یاس پرپر است
ردی ز خون روی پر آ ن کبوتر است
مجروح وپر شکسته به لانه ولی حزین
زهرا مرضیه دختر پاک پیمبر است
این گل مگر گل یاس نبی نبود
دردانه ای در صدفش منجلی نبود
بشکست پهلو و قدش دو تا شده
آ یا مگر کوثر پاک علی نبود
آ خرین برگ دفترت تا شد
گره از کار حاجتت وا شد
پر پرواز خود نمودی باز
کشته ی دفاع از ولی زهرا شد
در طواف حرم مخفی تو دل پر زد
در غم ماتم جانسوز تو گه بر سر زد
داغ تو ماتم عظمی به کل بشر است
این دل نوحه گرم نغمه ی یامادر زد
- پنج شنبه
- 22
- تیر
- 1402
- ساعت
- 19:31
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
رسول چهارمحالی
ارسال دیدگاه