سبک:کربلا منتظر ماست
تو غریبی به مدینه ،گل زهرا مولا(2)
ای مسیحای مسیحای بنی هاشمیان
ای عقیق یمنی عشق بنی هاشمیان
ای به مردی تو علمدار بنی هاشمیان
زور و بازو چو علی ماه بنی هاشمیان
گر چه بی نام و نشانی به مدینه آقا
قبر تو مأمن مردان خدا شد آقا
تو کریمی و کرامت ز تو جوشد آقا
پسر ارشد زهرا و علی شاه کرم ای آقا
مرد شامی ز کرامات و عنایات شما
شرمگین شد که بدید این همه الطاف شما
از مدینه برسد نغمۂ مظلومی تان
ای که در خانۂ خود بوده غریب ای جانان
می سرایم ز غم غربت و مظلومی تو
همچو شمعی بشوم آب به بی یاری تو
شعله های تب عشق تو بسوزاند خلق
بی چراغ است چرا خاک غریبانۂ تو
دم به دم بر لب من نام حسین و حسن است
نمک زندگی ام نام حسین و حسن است
چون حسین سید و سالار شهیدان باشد
کربلایی شدن از لطف امام حسن است
تیر باران بنمودند به تابوت و تنت
بر روی شانۂ آن ماه دل آرا بدنت
در مدینه که بود شهر پیمبر ای داد
غرق خون شد بدن پاک به دوش قمرت
خون جگر زینب کبری به درون آن طشت
تکه های جگرت را به دل خود می بست
اشک غم گشته روان بر سر نعش دلبر
می سرآید که چرا غرقه به خون گشته جگر
ما همه سینه زنان،گریه کنان حسنیم
عاشقان حرم خاکی شاه کرمیم
ذاکرین غم جانکاه امام حسنیم
مثل ساقی همگی نوکر آن بی حرمیم
تو غریبی به مدینه،گل زهرا مولا(2)
- جمعه
- 23
- تیر
- 1402
- ساعت
- 1:3
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
رسول چهارمحالی
ارسال دیدگاه