هیهات من الذله (2)
قیام سرخ حسین ،مدینه تا کربلا
احقاق دین نبی،حتی به رأس جدا
فریاد می زد حسین ،تا خون در رگ ماست
هیهات من الذله ،شعار لشگری هاست
خونش فدای قرآن،جان داده بهر ایمان
خلقی فدایی او ،هر دیده گشته حیران
یا تُعِزْ مَنْ تَشا ،یا تُزِلُ مَنْ تَشا
سر نهادم من به امر ،خالق ارض و سما
عبدم و هستی تو معبودم خداوند رحیم
من حسین ابن علی هستم تو مولای کریم
عبد صالح هستم و عبد مطیع ات ای خدا
هر چه دارم من فدای تو که هستی مقتدا
انِّی اُحِبُّ الصَّلواة ،باشد کلام حسین
او آ مر است به معروف،حسین آن نور عین
در کار زار میدان ،باران تیر و شمشیر
گفتا اذان بگوئید ، وقت نماز و تکبیر
سوم امام و رهبر ،ناهی از منکر است
جانش فدای قرآن،وارث پیغمبر است
با خطبه آتشین ،در روز خون و قیام
عطشان به زیر خنجر ،بر فاطمه کرد سلام
فُلْکِ نِجاتِ اُمَّتْ، در لحظه های آ خر
کرد یک نظر لعین را ،فرمود به شمر کافر
دستم بگیر رها شو ،از آ تش شقاوت
یا مرد باش و بردار،تو دست از جهالت
اَلقْتل اولی مِنْ رُکوب العار
کشته شدن افضل ز ننگ و عار
والعار اولی مِنْ دُخول النّار
و ننگ و عار بهتر ز رفتن تا به قهر نار
سر می دهیم ،تن را به ذلت خیر
هرگز نباشد من دهم عزت به علت خیر
هِیهات مِنْ الذِّله(3)
- جمعه
- 23
- تیر
- 1402
- ساعت
- 1:41
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
رسول چهارمحالی
ارسال دیدگاه