شهِ مُلک قِدَم، مالِک رقابِ اَکرم و اَعظم
مَهِ اَنجُم خَدَم، بَدرِ حَقیقت، نیّرِ دین شد
سلیلِ پاکِ اَحمد، زیب و زینِ مَسندِ سَرمَد
اَبُوجَعفر مُحّمد، باقرِ عِلمِ نبییّن شد
مُحیطِ عِلمِ رَبّانی، مَدارِ فِیضِ سُبحانی
که در ذات و مَعانی، ثانی عَقلِ نَخُستین شد
لِسان اَللهِ ناطق، و الدّلیل البارع الفارِق
مَشاکُل از بیانِ دِل ستانَش حَل و تَبیین شد
حَقایِق گُو، دَقایِق جُو، رَقایِق جُو، شَقایِق بُو
سَراجِ راهِ حَق، کز او، رَواجِ دین و آیُین شد
دَرَش چون سینهء سینا، به رَفعَت گُنبدِ مینا
لَبَش جان بَخش و رُوح اَفزا، دِلَش بُنیادِ حَق بین شد
هم از قَصرِ جَلالِ او، بُوَد عَرشِ بَرین بُرجی
هَم از طورِ جَمالِ او، فُروغی، طُورِ سینین شد
به باغِ اِستقامَت، اوّلین سَرو، آن قَد و قامَت
به مِیدانِ کَرامَت، شَهسوارِ مُلکِ تَکوین شد
- یکشنبه
- 15
- مرداد
- 1402
- ساعت
- 13:33
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
آیه الله غروی اصفهانی
ارسال دیدگاه