دیدی حسین گوزون آچ کام آلیم نگاهوندن
خبر ویریم سنه اوز قانلی قتلگاهوندن
او چولده من واریدیم چشم خون فشان واریدی
غریبه منظره لر واضح و عیان واریدی
یانان چادردا نماز اوسته زینبون گوردوم
نه دیزده طاقتی نه قلبیده توان واریدی
سریر نازیده صبح ایلین یالالاریوا
گئجه نه بستر راحت نه خانمان واریدی
گوزوم که دوشدی فراته آخوردی اوز باشینا
شریعه ده نه موکّل نه پاسبان واریدی
دیدیم گیدیم گنه گودال قتلگاهه طرف
اگرچه اوردادا مین محنت گران واریدی
کسوک بوغازیوی اوپدوم اوجادان آغلامادیم
کمینده چون اَلی خنجرده ساربان واریدی
غریبه شام غریبان، غریبه مجلسیدی
دیمه نه بیر باش آچان نه بیر آغلیان واریدی
من اوخشاما دیمَدیم چون که سینون اوستونده
بیر اوچ یاشیندا گوزی یاشلی نوحه خوان واریدی
آیون ایشیقی دوشنده رقیّه نون یوزینه
گوزومدن اولدی روان قلبیده نه قان واریدی
بیله خیال ایلدیم ثانی کربلایه گَلوب
یوزینده من کیمی چون سیلیدن نشان واریدی
کسیلسون اللری شمرون، ایوی خراب اولسون
گوروم که من کیمی قلبی یانوب کباب اولسون
- دوشنبه
- 16
- مرداد
- 1402
- ساعت
- 23:52
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مرحوم رحیم منزوی اردبیلی
ارسال دیدگاه