بسبک قدیمی: توی خلوت دلم فقط خودت...
گاهی وقتا دل من برا مدینه می گیره
غم وغصه روزوشب جا توی سینه میگیره
بعضی وقتا دلامون هوای مادر میکنه
روز وشب گریه برای غم حیدر میکنه
دوری مدینه هر عاشقی رو دیوونه کرد
غم غربت بقیع هر دلی رو بیخونه کرد
کوچه های مدینه عالم و مجنون میکنه
در ودیوار خونه هر دلی رو خون میکنه
به خدا غربت زهرا دلا رو می سوزونه
گریه ی روزوشبش عالمی رو می لرزونه
الهی من بمیرم صورت مادر کبوده
دخت پیغمبر ما مگه گناهش چی بوده
چی می شه منم یه بار زائر زهرا میشدم
پیش قبر گمشدش همدم غمها می شدم
بی بی جون مددبکن مدینه رو من ببینم
توی غربت بقیع بسوزم و من بمیرم
توی فاطمیه زهرا دل ما جلا بده
تو عنایتی بکن برات کربلا بده
- سه شنبه
- 17
- مرداد
- 1402
- ساعت
- 23:18
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مرتضی شاهمندی
ارسال دیدگاه