خدایا ، همه صحرا پرِ خونه
واویلا ، دیگه شام غریبونه
امشب شب فراق ، بین حسین و من
من ماندم و دگر ، یک عمرِ پر مَحَن
آه ، کو علمدار ، مانده تنها ، زینب زار
وای،ای حسین جان،ای حسین جان،ای حسین جان (۲)
امان از ، غصه های بی شماره
افتاده ، پیکرای پاره پاره
رفته به نیزه ها ، راس حسین من
خون بارد از غمش ، از هر دو عین من
آه ، آهِ زینب ، روی نیزه ، شاه زینب
وای،ای حسین جان،ای حسین جان،ای حسین جان
می بوسم ، رگهای گردن تو
می میرم ، از غم نبودن تو
رفته ز دست من ، دار و ندار من
امشب شده خزان ، باغ و بهار من
آه ، شد جسارت ، خیمه هامون ، رفته غارت
وای،ای حسین جان،ای حسین جان،ای حسین جان
- چهارشنبه
- 18
- مرداد
- 1402
- ساعت
- 0:26
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مرتضی شاهمندی
ارسال دیدگاه